Klodi dhe Olta qajnë për Bledin

Olta dhe Klodi shkojë në dhomën e gjumit për të qëndruar pak vetëm. Ata janë shumë të mërzitur për largimin e Bledit dhe këtë gjë e shprehin edhe me fjalë, madje preken nga ky fakt e nisin të qajnë. Olta duket sikur e mban veten më shumë dhe përpiqet që të qetësojë edhe Klodin. Pranë tyre vijnë edhe Ada me Eduardin. Ada u thotë se kjo është pjesë e lojës, por Klodi nuk e pranon që një lojë e tillë, e pistë sipas tij, të vazhdojë ende. “Unë aktorët e kësaj shtëpie nuk i duroj dot”- shprehet ai me irritim duke thënë se ka dalë ai që nuk duhej të dilte e kanë qëndruar ata që luajnë. Klodi duket vërtetë i mërzitur për ndodhitë gjatë spektaklit dhe shprehet se tashmë po dalin të gjithë aktorë e të gjithë justifikohen se po luajnë apo se bëjnë shaka. Ai komenton edhe për Valonin dhe thotë se ai nuk është më i vogël e nuk duhet të fshihet pas moshës që ka, sepse ai vetë në moshën e tij, ka qënë i zoti i vetes e ka marrë jetën e tij nën kontroll. Ai tregon se Bledi ka bërë shumë sakrifica në jetën e vet e ërmend disa prejt yre e në rrëfim e sipër shprehet se në shtëpi duhet të jesh nga jugu ose nga Kosova e të bësh si gangster që të vlerësohesh, ndërsa emigrantët nuk vlerësohen, sipas tij. Ata diskutojnë për tipin dhe jetën e Bledit, ndërsa Olta tregon momentet e fundit që kaloi me të tek zona e tunelit. Olta shprehet se Bledi ishte një njeri i drejtë, ndërsa Ada thotë se i drejti asnjëherë nuk fiton.