VETMIA

VETMIA


Shumë njerëz, në veqanti ata që nuk janë në martesë, të cilët kanë ndjenjë të fuqishme se nuk janë pjesë të familjes, se nuk kanë arritur të "lidhen". Ndihen të mangët, të paplotësuar, ndihen se askund nuk bëjnë pjesë askuj nuk i takojnë dhe se nuk janë në atë rrjedhë të jetës që quhet normale...

Vetmia
Është më se e vërtetë se në shumë vende me kultura moderne potencohet më tepër idividualiteti në vend të grupit apo familjes. Shumë të rinj jetojnë vetëm, dhe shpesh për shkak të punës, shkollës. Presioni i jetës ndoshta dhe nuk u braktisë atyre mjaft kohë për raporte kualitative me të tjerët.

Vetmia shikuar nga aspekti seksual
Përmes televizionit, filmave dhe librave kulturat moderne, na bëjnë me dije se e vetmja lidhje që ka kuptim është ajo romantike apo seksuale. A thua është e vërtetë kjo, e cila aq shumë është ngulitur në ndërdijen e njeriut.
Prandaj nëse nuk e kemi një lidhje të tillë ne ndihemi të shmangur, apo përpiqemi të gjejmë kuptimin e jetës në lidhje të tilla, por shpesh pa sukses! Dhe ato lidhje janë private dhe të mbyllura, duke mos lënë hapësirë për miqësi të tjera, dhe nëse një ditë përfundojnë (ndërprehen) ne s'kemi ku të drejtohemi, s'kemi miqësi të vërteta e të zakonshme.

Vetmia është universale
Psikiatri Dr. Chris Andrew thotë: "Vetmia është universale. Kam shumë pacientë, në vecanti ata që nuk janë në martesë, të cilët kanë ndjenjë të fuqishme se nuk janë pjesë e familjes, se nuk kanë arritur të "lidhen". Ndihen të mangët, të paplotësuar, ndihen se askund nuk bëjnë pjesë, askujt nuk i takojnë dhe se nuk janë në atë që quhet normale".
Ajo që befason është se, personat e turpshëm dhe të qetë nuk janë të vetmit që e ndjejnë vetminë. Po ashtu një ndjenjë të tillë mund ta ketë edhe personi që është ngazëllyes me çdonjërin, edhe ai që vazhdimisht mahitet, qeshet, që vepron haptazi, por që në të vërtetë frikohet të lidhet me tjerët në lidhje serioze, e me këtë njerëzit i mbanë në distancë. Si duket personat e tillë kanë shumë miq, por për brenda vuajnë. Njerëzit e tillë në të shumtën e rasteve janë të lënduar në fëmijëri me keqpërdorime emotive apo seksuale. "

A kemi përgjigje për këtë?
PO! Megjithkëtë do të duhet të përvjelni krihtë dhe të përpiqeni vet. Ja disa ide se si vlenë të mendohet:
-Mbani mend, ju jeni njëri nga 25% e njerëzve në botë (përafërsisht) që ndihen njëjtë.
-Prandaj bëjeni hapin e pare!
-A keni ndonjë hobi apo diçka që ju tërheq? Gjeni grumbullin që ka të njëjtin interesim dhe bashkangjituni.
Mos kërkoni përgjigje për vetminë në marredhëniet seksuale. Shumë njerëz, e në vecanti vajzat, shkojnë prej një lidhjeje të shkurtër seksuale deri te tjetra, duke kërkuar me dëshpërim afërsi dhe kuptim për jetë. Përdallim meshkujt kur gjejnë lidhje, zakonisht janë të interesuar vetëm për lidhje të shkurtër seksuale dhe nuk ofrojnë më tepër si kundërshpërblim. Ju jeni më të vlefshëm se kjo gjë!
Madje edhe në lidhjet stabile, në lidhje afatgjatë apo në martesë nuk duhet pritur nga partneri juaj që t'i kënaqë gjitha nevojat e juaja emocionale. Ai/ajo natyrisht se do të duhej t'i plotësojë shumë nevoja tuaja nese partneri i juaj do të duhej të ishte edhe miku juaj më i mire. Mirëpo gjithsesi duhet të keni edhe rrjetin e raporteve të mira me miqtë tjerë, të jepni dhe të merrni ndihmë dhe përkrahje.

Jeta nuk është film e as roman.
Mund të duket se është më lehtë ta jetojmë jetën tonë përmes personave të paramenduar nga filmat, librat dhe madje edhe përmes lidhjeve nga Interneti. Mirëpo jo, mardhënjet e tilla nuk janë reale! Personazhet nga filmi dhe librat nuk sillen dhe nuk flasin si gjithë njerëzit e vërtetë! Ajo është vetëm botë e ëndërrave dhe shumë dallon nga bota e vërtetë. Jetoni në botën reale!
Të jesh i dëshiruar dhe i nevojshëm është përgjigje e madhe ndaj vetmisë. A ekziston ndonjë mënyrë si mund t'i ndihmoni njerëzit tjerë? A mund të bëni diçka si vullnetar? Mund të vizitoni spitalin, njerëzit e vjetër, të ndihmoni në qendra për këshillim, në institute për varësi… Lista e aktiviteteve është e pafund. Apo mjafton të bëheni dëgjues të mire, t'i kuptoni të tjerët si ndihen dhe t'u ofroni ndihmë. Përmes ndihmës që ia ofroni tjerëve, fitoni miq dhe e braktisni vetminë!

Asnjëherë mos prit që të tjerët t'ju shkruajnë letër apo e-mail, apo t'ju telefonojnë. - Bëjeni ju hapin e parë. Dhe nëse del që ata janë tejet të zënë, kjo nuk do të thotë se jua hedhin. Provoni edhe herën tjetër!
Mos pini së tepërmi - kjo mund t'jua merr ndjenjën e vetmisë vetëm për disa orë, por nuk e zgjedh problemin e vërtetë.
Ndoshta ndiheni të larguar nga të tjerët për shkak të gjërave të gabuara që u kanë bërë, apo ju u keni bërë atyre. Këto gjëra ngrisin mure mes juve. Mos u bëni krenar që të kërkoni të pendohen, madje edhe nëse mendoni se ajo ishte gabim i tyre! Nëse në fëmijëri keni patur traumë për shkak të raportit të keq të prindërve, apo madje edhe keqpërdorimeve seksuale ndaj jush, mos e gërmoni atë ndjenjë. Megjithatë është e mundshme që t'i mposhtni ato lëndime.
Jemi të krijuar që të jemi qenie shoqërore. Gjithë ne kemi nevojë dhe na duhen njerëzit tjerë. Në njërën nga shkrimet e vjetra shkruan: "Nuk është mire që njeriu të jetë vetëm!". Ky shkrim deri në ditët tona e mbijetoi historinë.

ELIE shkruajti:VETMIA


Shumë njerëz, në veqanti ata që nuk janë në martesë, të cilët kanë ndjenjë të fuqishme se nuk janë pjesë të familjes, se nuk kanë arritur të "lidhen". Ndihen të mangët, të paplotësuar, ndihen se askund nuk bëjnë pjesë askuj nuk i takojnë dhe se nuk janë në atë rrjedhë të jetës që quhet normale...


.

une mendoj qe shume njerez nuk martohen jo se ndjehen te manget ,por qe fakti se pergjegjesite duhen te ndahen ne dy dhe qe e mendojne martesen si nje "kyçje e te gjithe deshirave" qe mbase perpara i "plotesonin",sepse e quajne martesen si nje "kurth",qe pas pak kohesh do te behet monotoni

ne fakt eshte edhe ngaqe jane mire ose ndjehen mire vetem..ka persona qe mendojne qe nuk do e gjejne shpirtin binjak dhe rrine vetem...ose soc e tha so mendojne qe eshte nje ''kurth'' martesa..