Kodi penal (i perkohshem ) i Kosoves

Ketu po u'a sjell pjesen e pergjithshme te Kodit penal
Best regards
..::Hot Ice::..
akulli@live.com

PJESA E PËRGJITHSHME
KAPITULLI I: DISPOZITAT E PËRGJITHSHME
Neni 1
PARIMI I LIGJSHMËRISË
(1) Veprat penale, sanksionet penale dhe masat e trajtimit të detyrueshëm përcaktohen
vetëm me ligj.
(2) Askujt nuk mund t’i shqiptohet sanksioni penal ose masa e trajtimit të detyrueshëm
për një vepër nëse para kryerjes së veprës ligji nuk e përcakton veprën si vepër penale dhe
nuk parasheh sanksion penal ose masa të trajtimit të detyrueshëm për atë vepër.
(3) Përkufizimi i një vepre penale duhet të përcaktohet në mënyrë të saktë dhe nuk lejohet
interpretimi sipas analogjisë. Në rast paqartësie, përkufizimi i veprës penale interpretohet në
favor të personit i cili hetohet, ndiqet ose shpallet fajtor.
Neni 2
ZBATIMI I LIGJIT MË TË FAVORSHËM
(1) Ndaj kryerësit zbatohet ligji që ka qenë në fuqi në kohën e kryerjes së veprës penale.
(2) Në rast se ligji në fuqi ndryshon para shqiptimit të vendimit të formës së prerë,
atëherë ndaj kryerësit zbatohet ligji që është më i favorshëm.
(3) Nëse ligji i ri nuk e inkriminon veprën, por kryerësi i veprës penale është dënuar me
aktgjykim përfundimtar në pajtim me ligjin e mëparshëm, sanksioni penal nuk fillon të
ekzekutohet ose ndërpritet në rast se ka filluar.
(4) Një ligj i cili shprehimisht ka qenë në fuqi vetëm për një kohëtë caktuar, zbatohet për
ato vepra penale që janë kryer gjatë kohës kur ai ligj ka qenë në fuqi edhe në rastin kur nuk
është më në fuqi. Por kjo nuk zbatohet nëse vetë ligji shprehimisht e parashikon ndryshe.
Neni 3
SANKSIONET PENALE DHE MASAT E TRAJTIMIT TË DETYRUESHËM
(1) Sanksionet penale janë:
1) Dënimet kryesore;
2) Dënimet alternative;
3) Dënimet plotësuese dhe
4) Vërejtja gjyqësore.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
156
(2) Masa të trajtimit të detyrueshëm janë:
1) Trajtimi i detyrueshëm psikiatrik për kryerësit e veprës penale të paaftë
mendërisht.
2) Trajtimi i detyrueshëm psikiatrik për kryerësit e veprës penale me aftësi të
zvogëluar mendore dhe
3) Trajtimi i detyrueshëm përmes rehabilitimit të kryerësve të veprave penale të
varur nga droga dhe alkooli.
Neni 4
KUFIZIMET NË EKZEKUTIMIN E SANKSIONEVE PENALE DHE TË MASAVE TË TRAJTIMIT
TË DETYRUESHËM
Kryerësit të veprës penale me rastin e ekzekutimit të sanksioneve penale ose të trajtimit të
detyrueshëm mund t’i mohohen ose t’i kufizohen të drejtat e caktuara vetëm në masën e cila i
përgjigjet natyrës a përmbajtjes së atij sanksioni ose mase dhe vetëm në mënyrën me të cilën
sigurohet respektimi i dinjitetit njerëzor të individit dhe në pajtim me të drejtën
ndërkombëtare.
Neni 5
ZBATIMI I PJESËS SË PËRGJITHSHME TË KËTIJ KODI
Dispozitat e pjesës së përgjithshme të këtij Kodi zbatohen për të gjitha veprat penale të
përcaktuara në ligjet në fuqi në Kosovë.
KAPITULLI II: VEPRA PENALE DHE PËRGJEGJËSIA PENALE
Neni 6
VEPRA PENALE
Vepra penale është vepër e kundërligjshme e cila është e përcaktuar me ligj si vepër penale,
tiparet e së cilës janë të përcaktuara me ligj dhe për të cilën me ligj është paraparë sanksioni
penal ose masa e trajtimit të detyrueshëm.
Neni 7
VEPRA E RËNDËSISË SË VOGËL
Nuk është vepër penale ajo vepër e cila edhe pse përmban tiparet e veprës penale të
përcaktuar me ligj është e rëndësisë së vogël. Vepra është e rëndësisë së vogël kur
rrezikshmëria e saj nuk është e rëndësishme për shkak të natyrës ose peshës së veprës, të
mungesës ose pasojave të dëmshme të parëndësishme; të rrethanave në të cilat është kryer
vepra, të shkallës së ulët të përgjegjësisë penale të kryerësit të veprës ose për shkak të
rrethanave personale të kryerësit.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
157
Neni 8
MBROJTJA E NEVOJSHME
(1) Nuk është vepër penale vepra e cila është kryer në mbrojtje të nevojshme.
(2) Mbrojtja e nevojshme është mbrojtja e cila është e domosdoshme për të zbrapsur
sulmin e kundërligjshëm, real dhe të atqasshëm ndaj vetes ose ndaj një personi tjetër me
kusht që karakteri i mbrojtjes të jetë në proporcion me shkallën e rrezikut që paraqet sulmi.
(3) Disproporcioni ndërmjet sulmit dhe zbrapsjes së sulmit konsiderohet tejkalim i
kufijve të mbrojtjes së nevojshme.
(4) Kryerësi i cili i tejkalon kufijtë e mbrojtjes së nevojshme mund të dënohet më lehtë.
Nëse kryerësi tejkalon kufijtë për shkak të tronditjes së fortë apo frikës së shkaktuar nga
sulmi, ai mund të lirohet nga dënimi.
Neni 9
NEVOJA EKSTREME
(1) Nuk është vepër penale ajo vepër e cila është kryer në kushtet e nevojës ekstreme.
(2) Nevoja ekstreme ekziston nëse personi e kryen veprën për të zbrapsur prej vetes ose
tjetrit rrezikun e atqasshëm e të paprovokuar, i cili nuk mund të evitohet në mënyrë tjetër, me
kusht që e keqja e shkaktuar nuk është më e madhe se sa e keqja që është kanosur.
(3) Kur kryerësi e shkakton rrezikun nga pakujdesia apo i tejkalon kufijtë e nevojës
ekstreme, dënohet më butë, e nëse tejkalimin e ka bërë në rrethana veçanërisht lehtësuese, ai
edhe mund të lirohet nga dënimi.
(4) Nuk ekziston nevoja ekstreme nëse kryerësi ka qenë i obliguar t’i ekspozohet rrezikut.
Neni 10
URDHËRAT NGA LART
(1) Fakti që një vepër penale është kryer nga një person në bazë të një urdhri qeveritar ose
të një eprori qoftë ushtarak ose civil, nuk e lehtëson kryerësin nga përgjegjësia penale, pos
kur:
1) Personi ka qenë i detyruar ligjërisht t'u bindej urdhrave të qeverisë ose të eprorit të
tij;
2) Personi nuk e ka ditur se udhri ishte i paligjshëm dhe
3) Urdhri nuk ishte në mënyrë të dukshme i paligjshëm.
(2) Urdhrat për të kryer gjenocid ose krime të tjera kundër njerëzimit janë gjithherë
qartazi të paligjshme.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
158
Neni 11
PËRGJEGJËSIA PENALE
(1) Personi konsiderohet penalisht përgjegjës nëse është mendërisht i aftë dhe është
shpallur fajtor për kryerjen e një vepre penale. Personi është fajtor për kryerjen e një vepre
penale në rast se ai e kryen veprën penale me dashje apo nga pakujdesia.
(2) Personi nuk konsiderohet penalisht përgjegjës nëse në kohën e kryerjes së veprës
penale është nën moshën katërmbëdhjetë vjet.
(3) Një person konsiderohet penalisht përgjegjës për veprën penale të kryer nga
pakujdesia vetëm nëse këtë shprehimisht e parashikon ligji.
Neni 12
PAAFTËSIA MENDORE DHE AFTËSIA E ZVOGËLUAR MENDORE
(1) Personi i cili ka kryer vepër penale konsiderohet i paaftë mendërisht nëse në kohën e
kryerjes së veprës penale lëngonte nga një sëmundje mendore e përkohshme ose e
përhershme, nëse kishte çrregullim mendor apo ngecje në zhvillimin mendor, që e ka prekur
funksionimin e tij mendor, dhe, si pasojë e kësaj, nuk ka qenë në gjendje t’i kuptojë ose t’i
kontrollojë veprimet a mosveprimet e tij apo të kuptojë se kryen vepër penale.
(2) Person i cili ka kryer vepër penale konsiderohet se ka aftësi të zvogëluar mendore
nëse në kohën e kryerjes së veprës penale aftësia e tij për të kuptuar apo për t’i kontrolluar
veprimet a mosveprimet e tij ka qenë dukshëm e zvogëluar për shkaqet e cekura në paragrafin
1 të këtij neni. Personi i tillë konsiderohet penalisht përgjegjës, por këto rrethana merren
parasysh nga gjykata kur vendos për kohëzgjatjen dhe llojin e sanksionit ose masën e trajtimit
të detyrueshëm.
Neni 13
KRYERJA E VEPRËS PENALE NË GJENDJE TË DEHUR
Është penalisht përgjegjës kryerësi i veprës penale, i cili duke përdorur alkool, drogë apo me
ndonjë mënyrë tjetër e sjell veten në një gjendje të tillë që nuk mund të kuptojë rëndësinë e
veprimit apo të mosveprimit të vet ose të kontrollojë sjelljen e vet nëse, para se të ketë sjellë
veten në atë gjendje, veprimet ose mosveprimet e tij kanë qenë të përfshira në dashjen e tij
apo nëse është i pakujdesshëm ndaj veprës penale dhe ligji parasheh përgjegjësi penale për
kryerje të veprës penale nga pakujdesia.
Neni 14
LIDHJA SHKAKORE
Personi nuk është penalisht përgjegjës kur midis veprimit ose mosveprimit të tij dhe pasojave
mungon lidhja shkasore ose kur nuk ka mundësi të shkaktohen pasojat.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
159
Neni 15
DASHJA
(1) Vepra penale mund të kryhet me dashje direkte ose eventuale.
(2) Personi vepron me dashje direkte kur është i vetëdijshëm për veprën e vet dhe e
dëshiron kryerjen e saj.
(3) Personi vepron me dashje eventuale kur është i vetëdijshëm se pasoja e ndaluar mund
të shkaktohet si rezultat i veprimit ose i mosveprimit të tij dhe ai pranon shkaktimin e saj.
Neni 16
PAKUJDESIA
(1) Vepra penale mund të kryhet me pakujdesi të vetëdijshme apo të pavetëdijshme.
(2) Personi vepron me pakujdesi të vetëdijshme kur është i vetëdijshëm se pasoja e
ndaluar mund të shkaktohet si rezultat i veprimit ose të mosveprimit të tij, por me
mendjelehtësi mendon se ajo nuk do të shkaktohet apo se ai do të mund ta parandalojë
shkaktimin e saj.
(3) Personi vepron me pakujdesi të pavetëdijshme kur nuk është i vetëdijshëm se pasoja e
ndaluar mund të shkaktohet si rezultat i veprimit ose mosveprimit të tij edhe pse në rrethanat
dhe sipas vetive të tij personale ka mund të ishte apo duhej të ishte i vetëdijshëm për këtë
mundësi.
Neni 17
PËRGJEGJËSIA PËR PASOJAT MË TË RËNDA
Nëse kryerja e një vepre penale shkakton pasoja të cilat e tejkalojnë qëllimin e kryerësit dhe
për këtë ligji parashikon një dënim më të rëndë, dënimi më i rëndë mund të shqiptohet në rast
se pasoja i atribuohet pakujdesisë së kryerësit.
Neni 18
LAJTHIMI FAKTIK
(1) Personi nuk është penalisht përgjegjës nëse në kohën e kryerjes së veprës penale nuk
ka qenë i vetëdijshëm për ndonjë nga tiparet e asaj vepre ose gabimisht ka menduar se
ekzistonin rrethanat, të cilat faktikisht po të ekzistonin, kjo vepër do të ishte e lejuar.
(2) Personi i cili për shkak të pakujdesisë ka qenë në lajthim është penalisht përgjegjës
për veprën penale të kryer nga pakujdesia kur ligji parashikon përgjegjësi penale për vepër të
tillë.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
160
Neni 19
LAJTHIMI JURIDIK
(1) Nuk është penalisht përgjegjës kryerësi i cili për shkaqe të arsyeshme nuk e ka ditur
ose nuk ka mundur ta dijë se vepra është e ndaluar.
(2) Nëse lajthimi ka qenë i evitueshëm, kryerësi është penalisht përgjegjës, por mund të
dënohet më lehtë.
(3) Lajthimi juridik është i evitueshëm nëse çdokush, pra edhe kryerësi, ka mundur lehtë
të dijë se vepra është e kundërligjshme apo nëse është fjala për kryerësin i cili, duke marrë
parasysh thirrjen, profesionin apo detyrën e tij ka qenë i obliguar të dijë dispozitën përkatëse.
Neni 20
TENTATIVA
(1) Kushdo që me dashje ndërmerr veprime të drejtpërdrejta për kryerjen e veprës penale
dhe vepra nuk është kryer ose elementet e veprës së qëllimshme penale nuk janë realizuar, ai
konsiderohet se ka tentuar të kryejë vepër penale.
(2) Tentativa për kryerjen e një vepre penale të dënueshme me së paku tre vjet burgim,
dënohet, kurse lidhur me veprat e tjera penale tentativa dënohet vetëm nëse ligji e parasheh
shprehimisht këtë.
(3) Personi që tenton të kryejë vepër penale dënohet më butë se sa kryerësi, në pajtim me
nenin 65(2) të këtij Kodi.
Neni 21
TENTATIVA E PAPËRSHTATSHME
Gjykata mund ta lirojë nga dënimi personin i cili tenton të kryejë vepër penale me mjete të
papërshtatshme ose ndaj objektit të papërshtatshëm.
Neni 22
HEQJA DORË VULLNETARE
(1) Gjykata e liron personin nga dënimi për tentativë të dënueshme të veprës penale nëse
personi i tillë heq dorë vullnetarisht nga kryerja e veprës penale të cilën e ka filluar, ndonëse
është i vetëdijshëm se në pajtim me të gjitha rrethanat ai mund të vazhdonte veprën ose, nëse
pas kryerjes së një vepre të tillë parandalon shkaktimin e pasojave.
(2) Në rastin e cekur në paragrafin 1 të këtij neni, kryerësi dënohet për ato veprime të
cilat përbëjnë vepër tjetër të veçantë penale.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
161
BASHKËPUNIMI NË KRYERJEN E VEPRËS PENALE
Neni 23
BASHKËKRYERJA
Nëse dy apo më shumë persona së bashku kryejnë veprën penale duke marrë pjesë në
kryerjen e veprës penale ose thelbësisht duke i kontribuuar kryerjes së saj në ndonjë mënyrë
tjetër, secili prej tyre është përgjegjës dhe dënohet me dënimin e paraparë për vepra penale.
Neni 24
SHTYTJA
Kushdo që me dashje e shtyt tjetrin të kryejë vepër penale dënohet sikurse ai ta kishte kryer
atë vepër penale, nëse vepra penale është kryer nën ndikimin e tij.
Neni 25
NDIHMA
(1) Kushdo që me dashje e ndihmon tjetrin të kryejë vepër penale dënohet sipas nenit
65(2) të këtij Kodi.
(2) Ndihma për të kryer një vepër penale përfshin këshillimin ose udhëzimin se si kryhet
vepra penale, duke vënë në dizpozicion të kryerësit mjetet për kryerjen e veprës penale, duke
larguar pengesat për kryerjen e veprës penale ose duke i premtuar paraprakisht se do t’i
fshehë provat e veprës së kryer penale, identitetin e kryerësit, mjetet e përdorura për kryerjen
e veprës penale ose përfitimet që rrjedhin nga kryerja e veprës penale.
Neni 26
BASHKIMI KRIMINAL
(1) Kushdo që shprehimisht apo në mënyrë të heshtur merret vesh me një apo me më
shumë persona për të kryer ose për të nxitur kryerjen e një vepre penale për të cilën ligji
parasheh së paku pesë vjet burgim dhe ndërmerr veprime përgatitore për realizimin e
marrëveshjes së tillë, si dhe merr pjesë në bashkimin kriminal, dënohet sipas nenit 65(2) të
këtij Kodi.
(2) Gjykata mund ta zvogëloj dënimin ose ta liroj nga dënimi personin i cili është
penalisht përgjegjës sipas paragrafit 1 të këtij neni nëse ai person:
1) Vullnetarisht heq dorë nga marrëveshja;
2) Vullnetarisht ndërmerr veprime për parandalimin e ekzistencës së vazhdueshme të
bashkimit kriminal ose të kryerjes së veprës penale në pajtim me qëllimet e saj ose
3) Vullnetarisht ia zbulon policisë njohuritë e marrëveshjes në kohën e duhur kur
veprat penale të planifikuara ende mund të parandalohen.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
162
Neni 27
KUFINJTË E PËRGJEGJËSISË PENALE DHE NDËSHKIMI PËR BASHKËPUNIM
(1) Bashkëkryerësi është penalisht i përgjegjshëm brenda kufijve të dashjes apo të
pakujdesisë së vet, ndërsa personi që e shtyt dhe e ndihmon kryerjen e veprës penale është
penalisht i përgjegjshëm brenda kufijve të dashjes së tij.
(2) Gjykata e liron nga dënimi bashkëkryerësin ose personin që e shtyt a e ndihmon
kryerjen e veprës penale nëse ai person e parandalon vullnetarisht kryerjen e veprës penale.
DISPOZITAT E POSAÇME MBI PËRGJEGJËSINË PENALE PËR VEPRAT
PENALE TË KRYERA ME ANË TË MEDIAVE
Neni 28
PËRGJEGJËSIA PENALE E KRYEREDAKTORËVE, BOTUESVE, SHTYPSHKRONJËSVE OSE
PRODHUESVE
(1) Nëse vepra penale është kryer me anë të publikimit të informacionit në gazeta ose në
lloje të tjera të shtypit periodik, në radios apo në televizionit, penalisht është përgjegjës autori
i informacionit.
(2) Kryeredaktori përgjegjës ose personi i cili e zëvendëson atë në kohën e publikimit të
informatës është penalisht përgjegjës në rastet kur:
1) Autori nuk mund të gjendet ose të gjykohet në gjykatën e Kosovës ose
2) Publikimi i informacionit është botuar pa dijen e autorit ose kundër vullnetit të tij.
(3) Botuesi i gazetës ose i llojeve të tjera të shtypit periodikë është përgjegjës, nëse
kryeredaktori ose personi që e zëvendëson atë në kohën e publikimit të informatave në gazetë
ose në llojet e tjera të shtypit periodik, në pajtim me paragrafin 2 të këtij neni, nuk mund të
gjenden ose të gjykohen në gjykatën e Kosovës.
(4) Kur botuesi është penalisht përgjegjës, sipas paragrafit 3 të këtij neni, dhe, për shkak
të pengesave ligjore ose faktike nuk është e mundur të dënohet botuesi, atëherë përgjegjës
është shtypshkronjësi nëse ai e ka ditur se pengesa e tillë ligjore ose faktike ka ekzstuar.
(5) Prodhuesi është penalisht përgjegjës kur kryeredaktori ose personi që e zëvendëson
atë në kohën e publikmit të informacionit me anë të mjeteve të shiritit manjetik, filmik,
diapozitivave, fotografive ose mjeteve të tjera audio dhe video të dedikuara për mediat
masive ose për prezentim publik apo për një numër të madh të personave janë penalisht
përgjegjës sipas paragrafit 2 të këtij neni e të cilët nuk mund të gjenden ose të gjykohen në
gjykatën e Kosovës.
(6) Nëse botuesi, shtypshkronjësi ose prodhuesi si person juridik a organi publik është
përgjegjës sipas këtij neni, atëherë personi përgjegjës për shtypjen ose aktivitetin prodhues
është penalisht përgjegjës.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
163
(7) Personat e cekur në këtë nen nuk janë penalisht përgjegjës nëse publikimi i
informacionit është raport i saktë nga një mbledhje e organit publik ose nga deklarata e një
person zyrtar.
Neni 29
MBROJTA E BURIMEVE TË INFORMATAVE
(1) Personi i cili merr pjesë si profesionist në publikimin e informacionit ose si anëtar i
këshillit redaktues të mediave dhe ndihmësi i tij nuk janë penalisht përgjegjës nëse refuzojnë
ta tregojnë autorin e publikimit ose burimin e informatave.
(2) Personat e cekur në paragrafin 1 të këtij neni nuk janë penalisht përgjegjës nëse
gjykata konstaton se:
1) Zbulimi i informatave është i domosdoshëm për të parandaluar sulmin që përbën
kërcënim të drejtëpërdrejtë ndaj jetës apo integritetit trupor të ndonjë personi ose
2) Zbulimi i informatave është i domosdoshëm për të parandaluar veprën penale të
dënueshme me burgim prej së paku tre viteve apo për veprën penale të paraparë në
nenet 196, 203, 340, 343 ose 344.
Neni 30
ZBATIMI I DISPOZITAVE TË PËRGJITHSHME PËR PËRGJEGJËSINË PENALE
Dispozitat për përgjegjësinë penale të personave të cekur në nenet 28 dhe 29 janë të
zbatueshme vetëm nëse ata persona nuk janë penalisht përgjegjës sipas dispozitave të
përgjithshme për përgjegjësinë penale të parapara në këtë Kod.
Neni 31
MËNYRA E KRYERJES SË VEPRAVE PENALE
(1) Vepra penale mund të kryhet me veprim ose me mosveprim.
(2) Vepra penale kryhet me mosveprim vetëm kur kryerësi nuk e ndërmerr veprimin të
cilin ka qenë i obliguar ta kryejë.
Neni 32
KOHA E KRYERJES SË VEPRAVE PENALE
Vepra penale është kryer në kohën kur kryerësi ka vepruar apo ka qenë i obliguar të veprojë
pa marrë parasysh kohën kur është shkaktuar pasoja.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
164
Neni 33
VENDI I KRYERJES SË VEPRAVE PENALE
(1) Vepra penale është kryer në vendin ku kryerësi ka vepruar apo ka qenë i detyruar të
veprojë ashtu si dhe në vendin ku është shkaktuar pasoja.
(2) Vepra penale është tentuar në vendin ku kryerësi ka vepruar si dhe në vendin ku sipas
dashjes së kryerësit është dashur të shkaktohet pasoja.
KAPITULLI III: DËNIMET
Neni 34
QËLLIMI I DËNIMIT
Qëllimet e dënimit janë:
1) Të parandalojë kryerësin nga kryerja e veprave penale në të ardhmen dhe të bëjë
rehabilitimin e tij dhe
2) Të përmbajë personat e tjerë nga kryerja e veprave penale.
Neni 35
LLOJET E DËNIMEVE
Ekzistojnë dënimet kryesore, dënimet alternative dhe plotësuese.
DËNIMET KRYESORE
Neni 36
DËNIMET KRYESORE
Dënimet kryesore janë:
1) Dënimi me burgim afatgjatë;
2) Dënimi me burgim dhe
3) Dënimi me gjobë.
Neni 37
DËNIMI ME BURGIM AFATGJATË
(1) Ligji mund të parasheh dënim me burgim afatgjatë për veprat më të rënda penale të
kryera me dashje ose nën rrethana veçanërisht rënduese ose që kanë shkaktuar pasoja shumë
të rënda.
(2) Burgimi afatgjatë shqiptohet në kohëzgjatje prej njëzet e një deri në dyzet vjet.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
165
(3) Burgimi afatgjatë nuk mund të parashihet si i vetmi dënim kryesor për një vepër të
veçantë penale.
(4) Nëse është shqiptuar dënimi me burgim afatgjatë, lirimi me kusht mund të jepet vetëm
pasi të jenë mbajtur tri të katërtat e këtij dënimi.
Neni 38
DËNIMI ME BURGIM
(1) Dënimi me burgim nuk mund të shqiptohet në kohëzgjatje më pak se pesëmbëdhjetë
ditë e as më tepër se njëzet vjet.
(2) Dënimi me burgim shqiptohet në vite dhe në muaj të plotë, e në rastet kur dënimi
është deri në gjashtë muaj, dënimi shqiptohet në ditë të plota.
(3) Kur gjykata cakton dënimin me burgim deri në tre muaj, gjykata mund të caktojë që
dënimi me burgim të zëvendësohet me gjobë ose me punë në dobi të përgjithshme, por me
pëlqimin e kryerësit.
Neni 39
DËNIMI ME GJOBË
(1) Dënimi me gjobë nuk mund të jetë më pak se 50 euro evropiane (në tekstin e mëtejmë
euro). Dënimi me gjobë nuk mund të jetë më i lartë se 25.000 euro ose për vepra penale të
kryera me qëllim të fitimit të dobisë pasurore nuk mund të jetë më i lartë se 500.000 euro.
(2) Në aktgjykim caktohet afati i pagimit të dënimit me gjobë, i cili nuk mund të jetë më i
shkurtër se pesëmbëdhjetë ditë e as më i gjatë se tre muaj, mirëpo në rrethana të
arsyetueshme gjykata mund të lejojë që i dënuari ta paguajë dënimin me gjobë edhe me këste,
por afati i pagesës nuk mund të jetë më i gjatë se dy vjet.
(3) Nëse personi i dënuar refuzon të paguajë gjobën ose nuk është në gjendje ta paguajë
atë, gjykata mund të lejojë që gjoba të paguhet në këste gjatë një periudhe e cila nuk i
tejkalon dy vjet. Pas kësaj, nëse personi i dënuar vazhdon të refuzojë pagesën e gjobës ose
nuk është në gjendje ta bëjë këtë, gjykata, me pajtimin e personit të dënuar, mund ta
zëvendësojë gjobën me një urdhër për punë në dobi të përgjithshme, e cila, sa të jetë e
mundur, nuk e pengon në aktivitetet e tij të rregullta të punës.
(4) Nëse personi i dënuar nuk pajtohet me zëvendësimin e dënimit me gjobë me urdhrin
për punë në dobi të përgjithshme të paraparë në paragrafin 3 të këtij neni, gjykata cakton një
ditë burgim për çdo 15 euro të gjobës, me kusht që afati i burgimit të mos tejkalojë gjashtë
muaj.
(5) Dënimi me gjobë mund të shqiptohet edhe si dënim plotësues (neni 54 i këtij Kodi).
(6) Dënimi me gjobë nuk ekzekutohet pas vdekjes së të dënuarit.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
166
Neni 40
ZËVENDËSIMI I DËNIMIT ME URDHRIN PËR PUNË NË DOBI TË PËRGJITHSHME
(1) Gjykata, me pëlqimin e personit të dënuar, mund caktojë urdhrin për punë në dobi të
përgjithshme si zëvendësim të dënimit me burgim ose me gjobë sipas nenit 38(3) ose nenit
39(3).
(2) Nëse e shqipton urdhrin për punë në dobi të përgjithshme, gjykata e urdhron personin
e dënuar të kryejë punë në dobi të përgjithshme pa pagesë për një periudhë të caktuar kohe
prej 30 deri në 240 orë. Shërbimi sprovues vendos për llojin e punës në dobi të përgjithshme
që duhet kryer nga personi i dënuar, cakton organizatën e veçantë për të cilën personi i
dënuar do të kryejë punën në dobi të përgjithshme, vendos për ditët e javës gjatë të cilave
puna në dobi të përgjithshme duhet të kryhet dhe e mbikëqyrë kryerjen e punës në dobi të
përgjithshme.
(3) Puna në dobi të përgjithshme duhet të kryhet brenda kohës së caktuar nga gjykata dhe
kjo kohë nuk duhet të kalojë një vit.
(4) Nëse pas kalimit të kohës së caktuar personi i dënuar nuk e ka kryer punën në dobi të
përgjithshme ose vetëm pjesërisht e ka kryer punën e tillë në dobi të përgjithshme, gjykata
mund të caktojë një afat të burgimit në proporcion me kohëzgjatjen e punës në dobi të
përgjithshme që nuk është kryer. Afati i burgimit nuk duhet të tejkalojë afatin e parë të
burgimit në rastin e urdhrit për punë në dobi të përgjithshme të lëshuar sipas nenit 38(3) ose
nuk duhet t’i tejkalojë gjashtë muaj në rastin e urdhrit për punë në dobi të përgjithshme të
lëshuar sipas nenit 39(3).
DËNIMET ALTERNATIVE
Neni 41
DËNIMET ALTERNATIVE
(1) Dënimet alternative janë:
1) Dënimi me kusht dhe
2) Gjysmëliria.
(2) Kur shqipton dënimin me kusht, gjykata po ashtu mund të shqiptojë:
1) Urdhrin për trajtim të detyrueshëm rehabilitues;
2) Urdhrin për mbikëqyrje nga shërbimi sprovues dhe
3) Urdhrin për punë në dobi të përgjithshme.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
167
Neni 42
QËLLIMI I DËNIMIT ME KUSHT
Qëllimi i dënimit me kusht është që kryerësit t’i jep qortimin, i cili e arrin qëllimin e dënimit
përmes shpalljes së dënimit pa ekzekutimin e dënimit.
Neni 43
DËNIMI ME KUSHT
(1) Gjykata mund t’ia shqiptojë dënimin me kusht kryerësit sipas kushteve të parapara me
këtë Kod.
(2) Me rastin e caktimit të dënimit me kusht, gjykata ia shpall personit të dënuar dënimin
dhe në të njëjtën kohë urdhëron që ky dënim të mos ekzekutohet nëse personi i dënuar për
kohën të cilën e cakton gjykata (koha e verifikimit), e cila nuk mund të jetë më e shkurtër se
një vit dhe as më e gjatë se pesë vjet, nuk kryen vepër tjetër penale.
(3) Në dënimin me kusht, gjykata mund të caktojë që dënimi të ekzekutohet nëse në
afatin e caktuar personi i dënuar nuk e kthen përfitimin pasuror të fituar me kryerjen e veprës
penale, nuk e kompenzon dëmin që e ka shkaktuar me vepër penale ose nuk i përmbush
detyrimet e tjera të parapara me dispozitat e ligjit penal. Afati për përmbushjen e këtyre
detyrimeve caktohet nga gjykata në kuadrin e kohës së verifikimit.
Neni 44
KUSHTET PËR SHQIPTIMIN E DËNIMEVE ME KUSHT
(1) Kryerësit mund t’i shqiptohet dënim me kusht për veprën penale e cila dënohet me
burgim deri në pesë vjet dhe për kryerësin e veprës penale për të cilën është paraparë dënimi
deri në dhjetë vjet burgim, nëse zbatohen dispozitat e zbutjes së dënimit.
(2) Dënimi me kusht mund t’i shqiptohet kryerësit ashtu siç është paraparë në paragrafin
1 të këtij neni kur gjykata e shqipton dënim me gjobë ose me burgim deri në dy vjet qoftë për
një vepër penale, qoftë për bashkim të veprave penale.
(3) Me rastin e marrjes së vendimit për shqiptimin e dënimit me kusht, gjykata merr
posaçërisht parasysh qëllimin e dënimit me kusht, sjelljen e mëparshme të kryerësit, sjelljen e
tij pas kryerjes së veprës penale, shkallën e përgjegjësisë penale dhe rrethanat e tjera sipas të
cilave është kryer vepra penale.
(4) Nëse kryerësit i është shqiptuar dënimi me burgim dhe dënimi me gjobë, gjykata
mund të shqiptojë dënimin me kusht për të dy dënimet apo vetëm për dënimin me burgim.
Neni 45
REVOKIMI I DËNIMIT ME KUSHT PËR SHKAK TË VEPRAVE TË REJA PENALE
(1) Gjykata e revokon dënimin me kusht nëse personi i dënuar gjatë kohës së verifikimit
kryen një apo më shumë vepra penale për të cilat është shqiptuar dënimi me burgim prej së
paku dy apo më tepër vjet.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
168
(2) Gjykata mund ta revokojë dënimin me kusht nëse i dënuari gjatë kohës së verifikimit
kryen një apo shumë vepra penale për të cilat është shqiptuar dënimi me burgim me më pak
se dy vjet ose dënimi me gjobë pasi t’i ketë vlerësuar të gjitha rrethanat të cilat u përkasin
veprave penale të kryera si dhe personit të dënuar dhe sidomos ngjashmëritë e veprave penale
të kryera, rëndësinë e tyre dhe motivet për kryerjen e veprave penale.
(3) Nëse e revokon dënimin me kusht, gjykata shqipton dënimin unik për veprën penale
të kryer më parë edhe për veprën e re penale, në pajtim me nenin 71 të këtij Kodi dhe duke i
konsideruar dënimet e revokuara me kusht si të përcaktuara.
(4) Nëse gjykata nuk e revokon dënimin me kusht, ajo mund ta shqiptojë dënimin me
kusht a me burgim ose dënimin me gjobë për veprën e re penale. Nëse gjykata shqipton
dënim me kusht për veprën e re penale, ajo i zbaton dispozitat e nenit 71 të këtij Kodi për ta
shqiptuar dënimin e bashkuar me kusht për veprën penale të kryer më parë dhe për veprën e
re penale dhe po ashtu e cakton një periudhë të bashkuar të verifikimit e cila nuk mund të jetë
më pak se një vit dhe më shumë se pesë vjet, duke filluar prej ditës kur ka hyrë në fuqi
vendimi. Nëse gjykata shqipton dënim me kusht për veprën e re penale, periudha kohore që
kalohet në mbajtjen e dënimit me burgim nuk hiqet nga koha e verifikimit e vendosur me
dënimin me kusht për veprën penale të kryer më parë.
Neni 46
REVOKIMI I DËNIMIT ME KUSHT PËR SHKAK TË VEPRAVE PENALE TË KRYERA MË PARË
Gjykata e revokon dënimin me kusht nëse pas shqiptimit të dënimit me kusht, me vendim të
formës së prerë konstaton se personi i dënuar ka kryer një vepër penale tjetër para se të jetë
dënuar me kusht dhe nëse gjykata vlerëson se nuk do të kishte bazë për shqiptimin e dënimit
me kusht po të dihej për atë vepër. Në rastin e këtillë, zbatohen dispozitat e nenit 45(3) të
këtij Kodi.
Neni 47
REVOKIMI I DËNIMIT ME KUSHT PËR SHKAK TË MOSPËRMBUSHJES SË DETYRIMEVE TË
CAKTUARA
Nëse dënimi me kusht është kushtëzuar me përmbushjen e një detyrimi të paraparë me nenin
43(3) të këtij Kodi dhe personi i dënuar nuk e përmbush këtë detyrim në afatin e caktuar nga
gjykata, gjykata mund ta vazhdojë afatin e përmbushjes së detyrimit brenda afatit të
verifikimit apo mund ta revokojë dënimin me kusht dhe ta ekzekutojë dënimin i cili është
caktuar me dënimin me kusht. Nëse gjykata konstaton se i dënuari për shkaqe të arsyeshme
nuk ka mund tai përmbushë detyrimin e caktuar më parë, gjykata e heq përmbushjen e atij
detyrimi ose e zëvendëson atë me një detyrim tjetër përkatës të paraparë me ligj.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
169
Neni 48
AFATET PËR REVOKIMIN E DËNIMIT ME KUSHT
(1) Dënimi me kusht mund të revokohet gjatë kohës së verifikimit. Nëse personi i dënuar
gjatë kësaj kohe kryen vepër penale për të cilën kërkohet revokimi i dënimit me kusht,
mirëpo kjo është konstatuar me aktgjykim vetëm pas skadimit të kohës së verifikimit, dënimi
me kusht mund të revokohet jo më vonë se brenda një viti nga dita kur skadon koha e
verifikimit.
(2) Nëse personi i dënuar nuk e përmbush brenda afatit të caktuar nga gjykata njërin
detyrim të paraparë në nenin 43(3) të këtij Kodi, gjykata mund të revokojë dënimin me kusht
më së voni brenda një viti nga dita kur ka skaduar koha e verifikimit dhe të caktojë që të
ekzekutohet dënimi i caktuar në dënimin me kusht.
Neni 49
DËNIMI ME KUSHT I REVOKUAR ME URDHRIN PËR TRAJTIM TË DETYRUESHËM
REHABILITUES
(1) Gjykata mund të shqiptojë dënim me kusht me urdhër për trajtim të detyrueshëm
rehabilitues në rast se personi i dënuar e ka shkelur ligjin për herë të parë dhe është i varur
nga droga ose alkooli, nëse gjykata konsideron se faktori kryesor që ka ndikuar në kryerjen e
veprës penale është alkooli ose droga dhe se trajtimi i suksesshëm do ta zvogëlonte rrezikun
për kryerjen e veprës së re penale pas shqyrtimit të raportit të shërbimit sprovues.
(2) Programi i trajtimit mbikëqyret nga shërbimi sprovues.
(3) Dënimi konsiderohet se është mbajtur me kryerjen e suksesshme të programit të
trajtimit rehabilitues.
(4) Nëse personi i dënuar largohet nga programi i trajtimit rehabilitues apo nuk i
përmbush detyrimet lidhur me urdhrin për trajtim, gjykata mund ta zëvendësojë detyrimin e
mëparshëm me një tjetër, munda ta shtyjë kohëzgjatjen e urdhrit për trajtim ose ta revokojë
dënimin me kusht dhe të urdhërojë ekzekutimin e dënimit të caktuar në dënimin me kusht.
Neni 50
DËNIMI ME KUSHT ME URDHËR PËR MBIKËQYRJE NGA SHËRBIMI SPROVUES
(1) Gjykata mund të shqiptojë dënim me kusht me urdhrin për mbikëqyrje nga shërbimi
sprovues, nëse konsideron se integrimi i të dënuarit në shoqëri arrihet më mirë përmes
mbikëqyrjes nga ana e shërbimit sprovues pas shqyrtimit të dosjes së shërbimit sprovues.
(2) Kur shqipton dënimin me kusht me urdhër të mbikëqyrjes nga shërbimi sprovues,
gjykata e urdhëron personin e dënuar për të mbajtur kontaktin me shërbimin sprovues.
Gjykata po ashtu mund t’i urdhërojë personit të dënuar të kryejë një ose më shumë detyrime
të parapara me nenin 43(3) ose nenin 51 të këtij Kodi. Kohëzgjatja e një detyrimi të paraparë
me nenin 51 nuk mund të jetë më pak se gjashtë muaj ose më shumë se tri vjet.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
170
(3) Me rastin e zgjedhjes midis detyrimeve të parapara me nenin 51 të këtij Kodi, gjykata
merr parasysh në veçanti moshën e personit të dënuar, gjendjen e tij të përgjithshme
shëndetësore dhe mendore, mënyrën e jetesës dhe nevojat e tij, veçanërisht nevojat në lidhje
me familjen, shkollën dhe punën, motivet për kryerjen e veprës penale, sjelljen e tij pas
kryerjes së veprës penale, sjelljen e tij të kaluar, rrethanat e tij të tjera personale dhe ato në
lidhje me familjen që janë të rendësishme për zgjedhjen e llojit të mbikëqyrjes dhe të
kohëzgjatjes së saj.
(4) Nëse personi i dënuar nuk mban kontaktin me shërbimin sprovues ose nuk e
përmbush detyrimin e paraparë me nenin 51 të këtij Kodi, siç është caktuar nga gjykata,
gjykata mund ta zëvendësojë detyrimin e mëparshëm me një tjetër, ta shtyejë kohëzgjatjen e
mbikqyrjes brenda kohës së verifikimit ose ta revokojë dënimin me kusht.
Neni 51
LLOJET E DETYRIMEVE TË PËRFSHIRA NË DËNIMIN ME KUSHT ME URDHËR PËR
MBIKËQYRJE NGA SHËRBIMI SPROVUES
Me qëllim të kryerjes së një ose më shumë nga detyrimet e mëposhtme, me dënimin me kusht
me urdhër për mbikëqyrje nga shërbimi sprovues po ashtu mund të përfshihet:
1) Mjekimi ose rehabilitimin në entin shëndetësor;
2) Nënshtrimi në programin e trajtimit mjekësor ose të rehabilitimit;
3) Vizita te psikologu ose te këshilluesit e tjerë dhe veprimi në pajtim me
rekomandimet e tyre;
4) Aftësimi profesional në një profesion të caktuar;
5) Kryerja e aktiviteteve punuese;
6) Shfrytëzimi i pagës dhe i të ardhurave të tjera ose i pasurisë për përmbushjen e
detyrimeve familjare;
7) Mosndërrimi i vendbanimit pa autorizimin e shërbimit sprovues;
Heqja dorë nga përdorimi i alkoolit apo i drogës;
9) Heqja dorë nga frekuentimi në vende apo lokale ku shërbehen pije alkoolike;
10) Heqja dorë nga shoqërimi me persona të caktuar ose
11) Heqja dorë nga mbajtja e çfarëdo lloji të armëve.
Neni 52
DËNIMI ME KUSHT ME URDHËR PËR PUNË NË DOBI TË PËRGJITHSHME
(1) Pas shqyrtimit të raportit të shërbimit sprovues, gjykata mund t’ia shqiptojë kryerësit
dënimin me kusht me urdhër për punë në dobi të përgjithshme të paraparë në paragrafin 1 të
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
171
nenit 44 nëse gjykata e shpall dënimin me gjobë deri në 2.500 euro ose me burgim deri në një
vit. Puna në dobi të përgjithshme mund të caktohet vetëm me pëlqimin e personit të dënuar.
(2) Nëse e shqipton dënimin me kusht me urdhër për punë në dobi të përgjithshme,
gjykata e urdhëron personin e dënuar të kryejë pa pagesë punë në dobi të përgjithshme për një
periudhë të caktuar prej 30 deri në 240 orë pune. Shërbimi sprovues vendos për llojin e
punës në dobi të përgjithshme që duhet të kryhet nga personi i dënuar, cakton organizatën e
veçantë për të cilën personi i dënuar do të kryejë punën në dobi të përgjithshme, vendos për
ditët e javës gjatë të cilave puna në dobi të përgjithshme duhet të kryhet dhe mbikqyrë
kryerjen e punës në dobi të përgjithshme.
(3) Puna në dobi të përgjithshme kryhet brenda një periudhe kohore të përcaktuar nga
gjykata, e cila nuk e tejkalon një vit.
(4) Nëse e shqipton dënimin me kusht me urdhër për punë në dobi të përgjithshme,
gjykata, po ashtu, mund t’i urdhërojë personit të dënuar të mbajë kontaktin me shërbimin
sprovues ose kryerjen e një a më shumë prej detyrimeve të parapara me nenin 43(3), ose
nenin 51 të këtij Kodi. Kohëzgjatja e detyrimit të paraparë me nenin 51 nuk duhet të jetë më
e shkurtë se gjashtë muaj ose më e gjatë se sa tri vjet. Neni 50(3) zbatohet përshtatshmërisht
për detyrimin e urdhëruar me këtë paragraf.
(5) Nëse personi i dënuar nuk e kryen punën në dobi të përgjithshme, nuk mban kontaktin
me shërbimin sprovues ose nuk e kryen detyrimin nga neni 51 të urdhëruar nga gjykata,
atëherë gjykata mund ta zëvendësojë detyrimin e mëparshëm me një tjetër, mund ta shtyjë
kohëzgjatjen e mbikëqyrjes brenda kohës së verifikimit ose ta revokojë dënimin me kusht.
Neni 53
GJYSMËLIRIA
(1) Kur gjykata shqipton dënimin me burgim deri në një vit, mund të urdhërojë
ekzekutimin e dënimit me gjysmëliri për shkak të detyrimeve të personit të dënuar lidhur me
punën, arsimimin, kualifikimin ose aftësimin professional, përgjegjësitë esenciale familjare
apo me nevojën për trajtim ose rehabilitim mjekësor. Kur e vuan dënimin në gjysmëliri,
personi i dënuar detyrohet që të kthehet në burg pas kryerjeve të detyrimeve jashtë burgut
brenda kohës së caktuar nga gjykata.
(2) Nëse i dënuari nuk i përmbush detyrimet që lidhen me punën, arsimin ose aftësimin
profesional, nuk i kryen detyrimet themelore familjare, nuk pranon trajtimin e nevojshëm
mjekësor apo rehabilitues apo nuk kthehet në burg pas kryerjes së detyrimeve të tij, gjykata e
revokon urdhrin për ekzekutimin e dënimit në gjysmëliri dhe urdhëron mbajtjen e dënimit të
mbetur në burg.
UNMIK/RREG/2003/25 Gazeta zyrtare 6 korrik 2003
172
DËNIMET PLOTËSUESE
Neni 54